Mijn partner en ik kissebissen over alles. Is dat een teken van een slecht huwelijk?
Wat is kissebissen…
Mensen die kissebissen zijn bezig met een kleine strijd, hebben een twistgesprek of een woordenwisseling over algemene zaken. Je kunt niet echt spreken van een ruzie, maar meer wat hakketakken over dagelijkse dingetje die spelen in een gezin of partnerrelatie. Ideale onderwerpen om over te kissebissen zijn het verzaken van alledaagse klusjes, vergeten van afspraken, bezoek aan (schoon)ouders, etc. In sommige relaties is dit aan de orde van de dag, terwijl bij andere stellen eerder de zwijgzaamheid toeslaat of de irritatie wordt weggelachen.
Is er wat mis met kissebissen?
Kissebissen is een teken dat er contact is. Elkaar opzoeken op het moment dat je iets op je lever hebt, is beter dan elkaar negeren of buitensluiten. Kissebissen is vaak een manier om stoom af te blazen of even de druk van de ketel te halen. Sommige mensen doen dat door bijvoorbeeld te gaan sporten en anderen doen dat door met elkaar te kibbelen. Het is niet gek dat het juist tussen partners gebeurt: het voelt veiliger om frustraties te uiten tegen iemand die je na aan het hart ligt, dan tegen een vage bekende. Als het tussen jou en je partner al de hele relatie zo gaat, dan zit het ondertussen in het dna van jullie relatie verankerd. Dit kun je beschouwen als iets positiefs: je hebt contact met elkaar en je voelt je vertrouwd genoeg met elkaar om te laten merken wat je dwarszit.
Waar moet je op letten?
Wel is het belangrijk dat jullie communicatie niet enkel bestaat uit bakkeleien. Als er over en weer geen waardering geuit wordt voor wie de ander is en wat de ander doet, dan raakt de balans zoek. Ook als het gekibbel disrespectvol wordt, als het je het gevoel geeft dat er over je grenzen wordt gegaan, is het zaak dit aan te kaarten. Aangezien jij en je partner er geen moeite mee hebben contact te maken, moet het ook mogelijk zijn het gesprek te verdiepen: waarom gaan wij zo met elkaar om?” Is dat nou toch lastig? Neem gerust contact met ons op.